مارتین بلیزر: «من از زندگی بدون میکروب متنفرم.»
بدن ما(انسانها)بیش ازآنی که از سلول تشکیل شده باشد ،ازمیکروب تشکیل شده است.
باکتری یک نوع میکروب است»ولی هرمیکروبی باکتری نیست.

«ویروس ها» از نظر آناتومی مولکولی ساده تر از باکتری ها هستند. ساختار آنها نیز ساده است به این معنا که هدف و عملکرد اصلی ویروس ها حمله به میزبان و تکثیر خود است. بنابراین ساختار آنها اساساً با یک DNA، یک پوشش هسته ای و پروتئین های میخ دار است که به میزبان خود متصل می شوند.

« باکتری ها»ساختار سلولی پیچیده تر از ویروس هادارند.
« باکتری ها» بزرگتر با اندامک های سلولی بیشتر هستند( ۱۰۰۰ نانومتر) که همگی برای بقای باکتری ها عمل می کنند، مانند: DNA، ماتریکس سلولی، میتوکندری، دیواره سلولی و دستگاه گوارش.
درمان هایی مانند آنتی بیوتیک ها به روش های مختلف این اندامک ها را هدف قرار می دهند. با این حال، اگر مصرف مکرر آنتی بیوتیک مصرف شود، همیشه تعداد کمی از باکتری ها زنده می مانند.
DNA « باکتری ها» تا هنگامی تکثیر میشود که آنتیبیوتیک بیاثر میشود. این می تواند منجر به مقاومت آنتی بیوتیکی شود که از کشتن سویه جدید هر داروی جدیدی جلوگیری می کند.
تفاوت میکروب باویروس
ویروس های حیات موجودات غیر زنده محسوب می شوند.
«باکتری ها» موجودات زنده تک سلولی هستند.
«ویروس ها» برای تکثیر همیشه به یک سلول میزبان نیاز دارند.

« باکتری ها» از طریق شکافت دوتایی(غیرجنسی) تکثیر می شوند.

در «ویروس ها»دیواره سلولی وجود ندارد. در عوض یک پوشش پروتئینی محافظ به نام «کپسید» وجود دارد.
در « باکتری ها»دیواره سلولی ساخته شده از «لیپوپلی ساکارید» یا «پپتیدوگلیکان» وجود دارد.

اندازه «ویروس ها» بین ۲۰ تا ۴۰۰ نانومتر متغیر است. ویروس ها فقط در زیر میکروسکوپ الکترونی قابل مشاهده هستند.
اما «باکتری ها»نسبتاً بزرگتر هستند و اندازه آنها بین ۸۰۰ نانومتر تا ۱۰۰۰ نانومتر است. باکتری ها را می توان در زیر میکروسکوپ نوری مشاهده کرد.
ریبوزوم ها در «ویروس ها» وجود ندارند امادر « باکتری ها» وجود دارند.
در ویروس ها DNA یا RNA ماده ژنتیکی در داخل کپسید محصور می شود.

در « باکتری ها» DNA یا RNA آزادانه در سیتوپلاسم شناور است.
متابولیسم «ویروس ها» هیچ گونه فعالیت متابولیکی در داخل ذرات ویروس ندارند.
باکتری ها فعالیت های متابولیکی را در داخل سلول نشان می دهند.
مضر بودن

بیشتر «ویروس ها» مضر هستند اما برخی می توانند مفید باشند.

تنها درصد کمی از «ویروس ها» باعث آسیب به انسان می شود.
«ویروس ها» باعث عفونت های سیستمیک می شوند.
«باکتری ها»باعث عفونت های موضعی می شوند.
بیماریهای کووید-۱۹، ایدز، سرماخوردگی، آنفولانزا و آبله مرغان نمونههایی از بیماریهای «ویروسی» هستند.
گاستریت، مسمومیت غذایی، زخم، مننژیت و ذات الریه از بیماری های باکتریایی شایع هستند.
درمان بیماری «ویروسی» فقط با واکسن قابل پیشگیری است.

عفونت های «باکتریایی» را می توان با داروهای آنتی بیوتیک درمان کرد.

سلول های باکتریایی با سلول های حیوانی متفاوت هستند زیرا دارای دیواره های سلولی هستند. بنابراین، دارویی که به دیواره های سلولی حمله می کند، هیچ اثر منفی قابل توجهی بر روی سلول های میزبان پستانداران نخواهد داشت. دیواره سلولی از واحدهای پپتید (پروتئین) و گلیکان (قند) تشکیل شده است. اکثر باکتری ها دارای دیواره های سلولی متشکل از یک یا چند لایه محافظ در بالای غشای سیتوپلاسمی خود هستند. باکتری های گرم منفی همچنین دارای دو لایه لیپیدی خارجی اضافی هستند.
دیواره سلولی از باکتری ها در برابر آسیب محافظت می کند. مهار سنتز دیواره سلولی یکی از رایج ترین روش های عمل آنتی بیوتیک ها است.
با مهار سنتز پپتیدوگلیکان، از رشد باکتری ها جلوگیری می شود. این باکتری ها در معرض لیز اسمزی قرار خواهند گرفت.

ساختار پپتیدوگلیکان دی ساکارید-پنتاپپتید برای هر ۲ باکتری گرم منفی و گرم مثبت مشترک است.

پپتید (پروتئین) و گلیکان (قند) تشکیل شده است. اکثر باکتری ها دارای دیواره های سلولی متشکل از یک یا چند لایه محافظ در بالای غشای سیتوپلاسمی خود هستند. باکتری های گرم منفی همچنین دارای دو لایه لیپیدی خارجی اضافی هستند.
دیواره سلولی از باکتری ها در برابر آسیب محافظت می کند. مهار سنتز دیواره سلولی یکی از رایج ترین روش های عمل آنتی بیوتیک ها است.
با مهار سنتز پپتیدوگلیکان، از رشد باکتری ها جلوگیری می شود. این باکتری ها در معرض لیز اسمزی قرار خواهند گرفت.
توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر: میکروب از واژه micribios گرفته شده که از دو بخش micro ( کوچک) و bio( زنده )تشکیل شده است.
میکروب ها یا میکروارگانیسم به گروهی از موجودات گفته می شوند که با چشم غیرمسلح دیده نمی شوند .
باکتری ها گروهی ازمیکروب ها هستند
به بیان ساده: هر موجود زندهای که با چشم دیده نشود و برای مشاهدۀ آن نیاز به میکروسکوپ باشد، میکروب می گویند،اعم ازباکتری، ویروس و یا هرچیز زندۀ دیگری.
بااین تعریف:« باکتری یک نوع میکروب است»ولی هرمیکروبی باکتری نیست.
ویروس یک میکروب است ولی هرمیکروبی «ویروس»نیست.
دانشمندان «ویروسها» میکروبهای غیر زنده می دانند ویامی گویند زنده بودن آنها هنوز به اثبات نرسیده است،وامامرده بودن آنهارانیزنتوانسته انداثبات کنند ولذا آنهارامرز میان جانداران و بیجانها می دانند.
باکتری که جمع باکتریوم است به موجودی تکسلولی و بسیارگفته میشود. این موجودات کوچک میتوانند به تنهایی به حیات خود ادامه دهند و یا درون بدن موجود دیگری زندگی خود را بگذرانند.
ویروسها موجودات ریزی هستند؛ اما تفاوتی اساسی با باکتریها دارند. این موجودات برای ادامهی حیات باید در بدن میزبانی دیگر به رشد و تکثیر بپردازند.
هنگامی که ویروسی وارد بدن شما میشود، در واقع شروع به غارت سلولها میکند و آنها را مجبور میکند تا فعالیت عادی خود را متوقف کرده و شرایط را برای تکثیر ویروسها فراهم کنند. از بیماریهای معروفی که در اثر ورود ویروسها ایجاد میشوند میتوان به سرماخوردگی، آنفلونزا، ایدز و... اشاره کرد.
تفاوت اصلی این دو نوع عفونت در نحوهی درمان آنها است. عفونتهای ناشی از باکتری را میتوان با مصرف آنتیبیوتیکها از بین برد؛ در حالی که ویروسها واکنشی به این نوع داروها نشان نمیدهند. هرچند شاید بتوان با برخی داروها سرعت رشد و تکثیر ویروسها را کاهش داد، اما وظیفهی اصلی مقابله با آنها بر عهدهی سیستم دفاعی بدن است و موفقیت و شکست آن را قدرت این سیستم دفاعی تعیین میکند. بدن انسانها هنگام ورود ویروسها به حالت دفاعی در آمده و در غالب موارد میتواند آنها را شکست دهد. داروهای درمان بیمارهای ویروسی، برخلاف اثر آنتییوتیکها بر باکتریها، ویروسها را از بین نمیبرند؛ بلکه در روند رشد آن اختلال ایجاد کرده و این فرصت را به سیستم دفاعی میدهند تا ویروس را از بین ببرد.
اما اینطور نیست که تمام باکتریها برای انسان مضر باشند. برای مثال باکتریهایی که در روده هستند برای هضم غذا لازمند.
ویروسها دستگاههای سلولی نیستند که بتوانند برای خود انرژی و پروتئین تولید یا حتی زاد و ولد کنند.
ویروسها بسیار کوچکتر از باکتریها هستند. بزرگی باکتریها حدود ۰/۰۰۱ میلیمتر است، بزرگی ویروسها تنها به یک صدم این میزان میرسد.
ویروسها سلّول ندارند؛ پیکر هر ویروس از یک پوشش پروتئینی و یک مادهی وراثتی به نام « اسید نوکلئیک» درست شده است. در هنگام حمله ویروس به سلّولها، تنها ماده وراثتیِ ویروس، وارد سلّول میشود.
همهی ویروس ها برای «تولید مثل» حتماً باید وارد یک سلّول زنده شوند.
ویروسها میزبان اختصاصی دارند؛ یعنی هر نوع ویروس فقط به یک نوع سلّول زنده حمله میکند، مثلاً ویروسی که در سلّول های گیاهان قادر به تولید مثل است، بر سلّولهای جانوران اثری ندارد.
ویروسها به اندازه ای کوچک هستند که با میکروسکوپ های نوری دیده نمیشوند و برای مشاهده آنها باید از میکروسکوپ های الکترونی استفاده کرد.
داروی مقابله با ویروسها
ویروسها چون زنده محسوب نمی شوند، کشته هم نمیشوند.(برعکس باکتری ها که با آنتیبیوتیکها کشته می شوند)تنها داروی آن «ضد ویروسی» (Antiviral) است. این داروها مانع افزایش ویروسها شده و از ورود آنها به سلولهای میزبان جلوگیری میکنند.
توضیحات مدیریت سایت-پیراسته فر:آیا واقعیت دارد که «ویروس ها زنده نیستند»؟
زنده ویامُرده بودن ویروس ها
دانشمندان «ویروسها»را میکروبهای غیر زنده می دانند ویامی گویند زنده بودن آنها هنوز به اثبات نرسیده است،وامامُرده بودن آنهارانیزنتوانسته انداثبات کنند ولذا ویروس رامرز میان جانداران و بیجانها می دانند.
علت تردید؟:دانشمندان برای حیات یک موجودچندشاخص رامدنظرداشته اند ازجمله: پاسخگویی به مُحرِّک ها ، زمان رشد ، تولید مثل ،پایداری دمای بدن،سوخت و ساز...
دانشمندان(Johns Hopkins University) مرکز تحقیقاتی جانز هاپکینز -شهر بالتیمور از ایالت مریلند- آمریکا میگویند: «برای آزمایش، یک گربه، یک گیاه و یک سنگ را برای چند روز در اتاقی قرار دهید. وقتی بعد از چند روز به آنها مراجعه میکنید مشاهده میکنید که گربه و گیاه تغییر کردهاند و میتوانید این تغییر را مشاهده کنید اما سنگ به همان شکل قبلی باقی مانده است».
ویروس بدون سلول دیگرقادر به تولیدمثل نیست،شرط حیاتش«لانه گزینی»است واین متکی بودن ادامه حیات ویروس، به حیات دیگررا دال بر«زنده نبودن»دانسته اند. که دراینصورت بایدخیلی چیزهارا «زنده ندانیم،ازجمله«اسپرم»که تا رحم زن نباشد،حیاتی نیست وخیلی چیزهای دیگر..به تعبیربایدگفت«سنگ درهیچ محیط وشرایطی قابلیت ادامه حیات ندارد واما«ویروس» زنده است ،فقط نیازبه شرایط ومحیط مناسب برای ادامه حیات دارد»همانطورکه دانه ها خشکیده ودرختان وگیاهان پژمرده روبه موت برای حیات محتاج نم باراتی هستند.
درمورد«خدا»هم دانشمندان تجربی باهمین فرمول پیش رفته اند،وجودهرچیزی را منوط به مشاهده اش-باچشم مسلح وغیرمسلح- دانسته اند.
وقتی اولین فضانورد«یوری گاگارین» ۱۲ آوریل ۱۹۶۱ میلادی (۲۳ فروردین ۱۳۴۰) توانست به مدت ۱۰۸ دقیقه مدار زمین بپیماید،خبرکه به همه جاپیچید،زنان موحد روس نیز مثل دیگران درانتظاردیدارش بودند،یکی ازآنهااز«یوری»پرسید«خدارادیدید؟»اوجواب داد:آن بالا خدانبود!
ویا جراحی که زیرچاقو دنبال خدابود!

کلود برنارد(Claude Bernard) جراح فرانسوی (تولد ۱۸۱۳ -وفات ۱۸۷۸میلادی)که پدر علم پزشکی تجربی نام گرفته، میگوید؛ «من هر وقت زیر تیغ جراحی خدا را دیدم ،باورمی کنم»/پایان توضیحات مدیرسایت.
سیم های برق دربدن حتی درویروس ها

باکتری ها از کابلهای میکروسکوپی برخوردارند که در میانه دیواره سلولی آنها قرار دارند، کابلهایی که در پاکسازی مواد نفتی و اورانیوم نیز کاربرد دارند. کشف این کابلها و کاربرد جدید آنها به محققان امکان طراحی الکترودهایی با قدرت اتصال بیشتر خواهد داد که می توانند مقادیر بیشتری از بار الکتریکی به جا مانده از میکروبها را به خود جذب کنند.

به گفته محققان تمامی موجودات از توانایی تولید برق برخوردارند، برای مثال انسان از برق برای حفظ تپش قلب و ادامه یافتن فرایند تفکر استفاده می کند. باکتری ها نیز از کابلهای میکروسکوپی خود برای تخلیه کردن بار الکتریکی مازاد استفاده می کنند زیرا در صورتی که بار الکتریکی در بدن آنها تقویت شود، تمامی فرایندهای حیاتی آنها از قبیل تنفس و تغذیه متوقف خواهد شد./خرداد ۱۳۹۰خبرگزاری مهربنقل ازرویترز
زندگی بدون «میکروب »ممکن نیست!
۹۰ درصد سلول های بدن را میکروب ها شکل می دهند
دربدن ما۹۰ تریلیون میکروب زندگی میکنند.نظام بندی -اکوسیستم-موجب سلامتی بدن میشود،تاحدی که تجویزها ومصرف داروهایی که بایدموجب سلامتی شوند،بیماری رابه ارمغان می آورند،بطورمثال مصرف آنتی بیوتیک می تواند نظم حاکم بر اکوسیستم دستگاه گوارش ما را به هم بزند،موجب نابودی باکتری های مفیدی چون Lactobacillus acidophilus می شود.
زندگی با میکروب ها برای حفظ تعادل زیستی بدن ضروری است. ما اغلب به حیات میکروسکوپی که با خودمان حمل می کنیم، غافلیم.
سم زُدایی «واژن»توسط باکتری

باکتری های مفید(Lactobacillus) در واژن لانه گزیده و با ترشح اسیدلاکتیک باکتری های مهاجمی چون مخمر بیماری زای Candida albicans را از محیط واژن دفع می کند.
اثرات درمانی بازگرداندن میکروبیوتای واژن تحت تسلط لاکتوباسیلوس در بیماری های غیر عفونی.
«میکروبیوتای واژن» تحت تسلط«لاکتوباسیلوس» نمی تواند تنها با جلوگیری از عفونت های واژن و ایجاد یک محیط غیر التهابی برای سلامت واژن مفید باشد، بلکه از انتقال عوامل بیماری زا در واژن به سمت دهانه رحم و رحم نیز جلوگیری می کند. علاوه بر این، «لاکتوباسیلوس واژینال» می تواند به سمت دستگاه تناسلی فوقانی حرکت کند و «از عوامل بیماری زا جلوگیری کند که دهانه رحم و رحم را آلوده میکند» و یک «محیط غیر التهابی دهانه رحم ودر رحم» ایجاد کند.

نمایش شماتیک اثرات پروبیوتیک بر بافت های تولید مثل زنان در دوران بارداری: پروبیوتیک ها یک میکروبیوم سالم را برای جلوگیری از عفونت صعودی، فعال شدن غشای جنینی و انقباضات رحمی مرتبط با زایمان ترویج می کنند. اسید لاکتیک ترشح شده توسط لاکتوباسیل های پروبیوتیک، بیان IL-1RA ضد التهابی و NGAL ضد میکروبی را تقویت می کند و همچنین سیتوکین های پیش التهابی، EMMPRIN و HDACs را مهار می کند. NGAL: لیپوکالین مرتبط با ژلاتیناز نوتروفیل. HDACs: هیستون داستیلازها. EMMPRIN: القاء کننده متالوپروتئیناز ماتریکس خارج سلولی. MMP: ماتریکس متالوپروتئیناز. LPS: لیپوپلی ساکارید؛ TLR: گیرنده تلفن مانند.
یک ونیم کیلو«باکتری درلوله گوارش
حداقل ۵۰۰ گونه از باکتری ها که حدودیک ونیم کیلوگرم وزن دارند، درون لوله گوارش انسان زندگی می کنند. بیشتر این میکروب ها به دو شاخه Firmiculateها و Bacteroideها تعلق دارند. این باکتری ها کربوهیدرات ها را تجزیه کرده و مواد غذایی مورد نیاز سلول ها، مثل ویتامین هایK و B۱۲ را تولید می کنند. این باکتری ها همچنین باکتری های مضر را از لوله گوارش انسان دفع می کنند. همچنان که «سینتیا سیرز» از مرکز بهداشت جهانی جان هاپکینز می گوید؛ «این باکتری ها به مدد تعداد زیادشان موجب بیرون راندن باکتری های مضر از بدن می شوند.»
۵۰۰ سلول باکتریایی دندان
شکل(A) نمایش نموداری میکروبیوم های دهان، به عنوان مثال، باکتری ها و ویروس ها. نمودار توسعه پوسیدگی دندان و بیماری های پریودنتال و به دنبال آن کلونیزاسیون اولیه و ثانویه باکتری ها را نشان می دهد. ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) منجر به ایجاد ضایعات دهانی، بیماری های دهان و صورت و ژنژیووستوماتیت هرپس می شود.

تصویر(B) مروری بر
عوامل ارتقاء دهنده سلامت پریودنتال (پانل چپ) و
بیماری ها (پانل راست). «
بافتهای پریودنتال سالم» خطر سرطانزایی دهان را به حداقل میرسانند و تأثیر دو طرفه بر سلامت سیستمیک دارند که خطر ابتلا به بیماریهای التهابی مزمن را کاهش میدهد. بیماری پریودنتال علاوه بر تأثیر منفی بر سلامت بافت های دهان، التهاب سیستمیک را افزایش می دهد، باعث پیری سلول های سالم می شود و خطر ابتلا به سرطان دهان، بیماری التهابی روده (IBD)، بیماری های قلبی عروقی، اختلالات خود ایمنی و بیماری آلزایمر را افزایش می دهد.
اگر شما مرتباً دندان های تان را مسواک نکنید، نواری از ۳۰۰ تا ۵۰۰ سلول باکتریایی به سطح دندان های شما خواهد چسبید. گونه های غالب تشکیل دهنده این پلاک Stereptococus sanguis و Stereptococus mutans هستند. بعد از تشکیل این پلاک، حتی اگر شما به طور مرتب دندان های تان را مسواک کنید هم این باکتری ها آنجا می مانند و تحت هیچ شرایطی از بین نمی روند. این باکتری ها قند را تخمیر و پلیمرهای چسبناکی ترشح می کنند که پایه پلاک را تشکیل می دهند.
یک تریلیون باکتری درپوست بدن
پوست ما به طور میانگین نزدیک به یک تریلیون باکتری را محافظت می کند که عمده آنها استافیلوکوک ها، استرپتوکوک ها و Corynebacterium هستند. این باکتری ها عرق بدن را تجزیه می کنند و بدین ترتیب موجب بوی بدن می شوند.

«مارتین بلیزر»(مارتین جی بلسر)میکروبیولوژیست مدرسه پزشکی دانشگاه نیویورک در بازوی انسان ۱۸۲ گونه مختلف از باکتری ها را کشف کرد. اغلب این باکتری ها در رقابت با پاتوژن های خطرناک بر سر مواد غذایی پوست، بدن مان را سالم نگه می دارند. مارتین بلیزر: «من از زندگی بدون میکروب ها متنفرم.»
بچه های بهداشتی«پاستوریزه»زودترمریض می شوند
مدیریت سایت -پیراسته فر:گاهی اوقات کمبودمیکروب موجب بیماری می شود! به تعبیر دیگرپدرمکادرانی که در نظافت وسلامت بچه هایشان حساسیت وبلکه وسواس دارند که دستشان به هیچ آب وگلی نخورد،بمحض کمترین سرمای هوا،چندلباس به تنشان می کنند،بقول معروف«پاستوریزه»نگهشان می دارند ،زودتر مریض میشوند درمقایسه با بچه هایی که با آب وگل بازی می کنند.

،سیستم ایمنی بچه هایی که خانواده ،خیلی حساس نیستند به نظافت«قوی تر»است است ونیز بچه های شهر زودتر درمعرض بیماری قرارمی گیرند تا بچه های روستا ! که اخیراً روانشناسان میگویند«شادابی»بچه های روستا بالاتراز بچه های شهری است وتوصیه کرده اند به «خاک بازی»بچه های شهر.
رابطه جویدن آدامس سلامت دندان
بررسیهای جدید حاکی از آن است که جویدن آدامس سلامت دندان را همچون مسواک زدن و استفاده از نخ دندان حفظ میکند.
تحقیقات نشان داده که جویدن «آدامس»برای مدت ۱۰ دقیقه میتواند حدود ۱۰۰ میلیون باکتری یا ۱۰ درصد از حجم میکروبی بزاق دهان را از بین ببرد.
آدامسهای تجاری این محصول با شیرین کنندهها، طعم دهندهها و ترکیبی از دیگر مواد تولید میشود اما هماکنون در تولید این آدامسها شیرین کنندههای مصنوعی مثل زایلیتول یا مانیتول جایگزین قند شدهاند و جایگزینهای بدون قند در واقع میتوانند احتمال تشکیل زیستلایه دهانی که عامل رشد بیماریهای عفونی و پوسیدگی دندان و بیماریهای لثه است، کاهش دهد
کاهش باکتری هاموجب تغییرذائقه می شود
گروهی از متخصصان هلندی به بررسی نقش تاثیر جویدن آدامس در از بین بردن باکتریهای دهان پرداختند. در این بررسی از تعدادی شرکت کننده درخواست شد در مدت زمان ۳۰ ثانیه تا ۱۰ دقیقه آدامس بجوند. پس از آن نمونه آدامس جویده شده مورد مطالعه قرار گرفت و مشخص شد حدود ۱۰۰ میلیون باکتری روی هر یک از این نمونهها وجود دارد. همچنین آشکار شد تعداد این باکتریها با افزایش مدت زمان جویدن آدامس بیشتر میشود.
در عین حال متخصصان دریافتند پس از گذشت ۳۰ ثانیه از مدت زمان جویدن، آدامس انسجام خود را از دست میدهد و این تغییر به این مفهوم است که در مجموع از تعداد باکتریهایی که جذب آدامس شدهاند، کاسته شده است.
BBC فارسی:آوریل ۲۰۱۸ فروردین ۱۳۹۷ می نویسد:
بدن ما بیشتر از میکروب تشکیل شده تا سلول
دانشمندان میگویند بیشتر بدن ما را موجودات میکروسکوپی تشکیل میدهند و فقط ۴۳ درصد بدن انسان از سلولهای انسانی تشکیل شده است.

شناخت هر چه بیشتر این مجموعه موجودات میکروسکوپی [ویروس، میکروب، قارچ و آرکیا(archaea)] که در کل میکروبیوم(microbiome) یا یا «ریزاندامگان همزیست» نامیده میشود، به درک بهتر ما از بیماریهای مختلف از انواع آلرژی گرفته تا پارکینسون کمک میکند.
دانشمندانی که در این حوزه کار میکنندازجمله پروفسور روت لی(Ruth Ley) مدیر بخش علوم میکروبیوم موسسه ماکس پلانک میگوید: میکروبیوم برای سلامت انسان ضروری است. بدن انسان فقط از سلولهای انسان تشکیل نشده است.

جای جای بدن انسان پوشیده از موجودات میکروسکوپی است، هر چه خود را بشویید و ضدعفونی کنید هم میکروبها باقی خواهند ماند. این موجودات میکروسکوپی بیشتر از هر جای دیگر در اعماق تاریک و پیچ در پیچ و کم اکسیژن رودههای ما زندگی می کنند.
پروفسور راب نایت -همایش پزشکان- دانشگاه سن دیهگو کالیفرنیا-تشریح یافته ها

پروفسور راب نایت(Rob Knight)، از دانشگاه سن دیهگو کالیفرنیا به بیبیسی میگوید: «ما بیشتر میکروب هستیم تا انسان»
توضیح نگارنده(پیراسته فر):آنچه درفیلم دیده می شود(راب نایت)درحضورجمع زیادازپزشکان متخصص داشت توضیح می داد.
ژنوم (مجموعه ژنهای) انسان، از ۲۰ هزاردستورالعمل موسوم به ژن ها تشکیل شده است. «مجموعه ژنهای موجودات میکروسکوپی بدن ما، رقمی بین ۲ تا ۲۰ میلیون ژن میشود.»
سارکیس مازمانیان(Sarkis Mazmanian)، میکروبشناس (مؤسسه فناوری کالیفرنیا) میگوید: ما فقط یک نقشه ژنتیکی نداریم بلکه یک نقشه ژنتیکی دوم هم داریم که ژنوم میکروبیومهاست و فعالیت بدن ما را بهتر میکند. «آنچه بدن ما انسانها را تشکیل میدهد، ترکیبی است از دیانای ما و دیانای میکروبهای بیضرری که در بدن ماست.»
ساده انگاری است اگر فکر کنیم که این همه موجودات میکروسکوپی بدون وظیفه و فایده خاصی در بدن ما وجود دارند.
علم دائم در حال کشف نقش میکروبیومها در کار دستگاه گوارش،(وظیفه میکروبها) تنظیم سیستم ایمنی و مبارزه با بیماریها است و نقش آنها در تولید ویتامینهای لازم است.
پروفسور نایت میگوید: ما اخیرا دریافتهایم که چگونه این موجودات میکروسکوپی به شکلی باورنکردنی به سلامت ما ارتباط دارند.
به این ترتیب ما باید درباره دنیای میکروبها جور دیگری فکر کنیم. تا امروز رابطه ما با میکروبها بیشتر رابطهای خصمانه بوده است./پایان