خونی شدن(تغییررنگ)تربت امام حسین درظهرعاشورا

«​جریان آب درحرم ابوالفضل» راخواهیددید وماجرای «انتفاضه شیعیان عراق»

ماجرای« تغییر رنگ خاک قبر امام حسین(ع) در ظهرروز عاشورا»

«تُربت امام حسین» ظهر عاشورا«خونی» می شود.

 «إِذَا تَحَوَّلَتْ هَذِهِ التُّرْبَةُ دَمًا فَاعْلَمِی أَنَّ ابْنِی قَدْ قُتِلَ»
«اى ام سلمه، اگر این خاک به خون تبدیل شد، بدان که پسرم کشته شده است»(أم سلمى، إذا تحول هذا التراب إلى دم، فاعلمی أن ابنی قد قُتل)

​
یکی ازنوادگان شیخ عباس قمی(محدث زاده)خاطره ای از جدش(شیخ عباس) نقل می کند:«اُم‌ِّالسلمه»(یکی از همسران پیامبربود که عمرطولانی داشته-عاشورارادرک کرده- درسن ۸۴ سالکی فوت کردند)روایتی از رسول خدا(ص)نقل می کند:پیامبر به من خاکی دادند و گفتند: «هر وقت که این خاک تبدیل به خون شد، بدان که حسین من را شهید کرده‌اند».

​
محدث‌زاده ادامه داد: ایشان(صاحب مفاتیح)دریکی مجالس- وقتی بالای منبر رفت، بعد از صحبت وقتی به روضه خواندن رسید، گفت: «ام‌السلمه» حدیثی نقل می‌کند که رسول خدا(ص) به من خاکی دادند و فرمودند: هر وقت که این خاک تبدیل به خون شد، بدان که حسین(ع) من را شهید کرده‌اند.
وقتی روز عاشورا فرارسید، ام‌السلمه دید که آن خاک تبدیل به خون شده، شبش رسول خدا(ص) را خواب دید که سر و وضع‌شان خاکی است، «اُم‌ِّالسلمه» از ایشان پرسید: آقا! از کجا تشریف ‌می‌آورید؟ رسول خدا(ص) فرمودند: از دفن حسینم می‌آیم. بعد از این‌ که شیخ عباس این مطلب را نقل کرد، گفت: ما نیز باید به رسول خدا(ص) تأسی کنیم./منبع :آبان ۱۳۸۹ایکنا بااصلاحات.
 توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:مورخان،نقل دیگری هم از ام سلمه درکتب تاریخی نوشته اند:پیامبر،شیشه‌ای از خاک کربلا را نزد ایشان گذاشته و به او گفته بودند: «هرگاه این خاک‌ رنگ خون تازه به خود گرفت بدان که حسین به شهادت رسیده است.» پس از آن روز، «اُم‌ِّالسلمه» هر روز به آن شیشه نگاه می‌کردند، تا دردهم محرم سال ۶۱ ایشان دیدندکه خاک،خونی شد، چون چنین دیدند، فریاد می‌زدند: «وا حسینا» «وا ابن رسول‌الله»!/پایان.

​
امام جمعه کربلا(تولیت حرم)شخصاً این واقعه را مشاهده کرد.

​

در تازه ترین رویداد عاشورائی، یکشنبه، ۵ آذر ۱۳۹۱(١٠محرم ١٤٣٤) و همزمان با روز عاشورای اباعبدالله الحسین (ع) مقداری‌ از تربت اصلی قبر امام حسین(ع) که در موزه آن حضرت در کربلا قرار دارد به رنگ خون درآمد.

​
 این حادثه در مقابل چشمان حیرت زده شاهدان عینی‌ رخ داد و مقامات رسمی آستانه مقدسه امام حسین(ع)‌ آن را تأیید کردند و تصاویر این حادثه در سایت رسمی‌ آستانه حضرت ابو الفضل العباس(ع) ـ سایت کفیل ـ منتشر شد.

​
«پیکر امام حسین»(ع) در عمق ۷ متری ضریح قراردارد.

 «حجت الاسلام شیخ عبد المهدی کربلائی» نماینده آیت الله سیستانی و تولیت آستانه مقدسه امام حسین و«امام جمعه کربلا»با حضور در موزه شخصاً این واقعه را مشاهده کرد و نیز هزاران نفر از زائران برای دیدن آن به موزه رفتند.

​

خبری که پیامبراسلام(حضرت محمد)به همسرش داده بود.

​
حجت الاسلام شیخ عبد المهدی کربلائی(نماینده آیت الله سیستانی و تولیت آستانه مقدسه امام حسین -امام جمعه کربلا)با حضور در موزه شخصاً این واقعه را مشاهده کرد و نیز هزاران نفر از زائران برای دیدن آن به موزه رفتند.

 ​

سمت چپ«سیدعلا ضیاء‌الدین» مسئول موزه عتبه  امام حسین(ع)  گفت:حجت‌الاسلام شیخ مهدی کربلایی بعد از ظهر عاشورا از این اتفاق آگاه شد و اجازه داد هزاران تن از زوار امام حسین(ع) از این قطعه تربت امام حسین(ع) دیدن کنند.

مدیر موزه حرم امام حسین(کربلا ): پیش از این‌که من برسم وقتی کارمندان متوجه قرمز شدن رنگ تربت شدند، از آن عکس و فیلم گرفتند و البته فیلم در حال آماده شدن است که انشاءالله تا چند روز دیگر در اختیار عموم مردم قرار خواهد گرفت.

 سید علاء احمد ضیاءالدین: در سال ۲۰۰۹ میلادی(۱۳۸۷شمسی) زمینه تشکیل موزه شکل گرفت و اکنون یک سال و شش ماه از تأسیس آن می‌گذرد.

حسن پلارک،سردارسلیمانی،؟و«مهاجری»نفرسمت چپ

حسن پلارک(رئیس عتبات کشور)،سردارسلیمانی،؟(احتمالاً ابومهدی مهندس)و«علی مهاجری»نفرسمت چپ

​تعمیرات(بازسازی حرم امام حسین)کربلا

شفای مریض درحال مرگ باتربت امام حسین

شهیددستغیب(امام جمعه شهید شیراز) درباره شفای تربت ۲ داستان تعریف می کند:

۱-«ملا عبدالحسین خوانساری» فرمود «آقا سید مهدی پسر آقا سید علی»(صاحب شرح کبیر )مریض شده بود و برای استشفاء«آیت اللّه شیخ محمد حسین صاحب فصول»(متوفی۱۲۶۱ق) و «حاج ملا جعفر استرآبادی» که هر دو از بزرگان شیعه بودند را امر فرمود که غسل کنند و با لباس احرام داخل سرداب قبر مطهر امام حسین علیه السلام شوند و از تربت قبر مطهر بردارند و برای ایشان بیاورند و هر دو شهادت دهند که آن تربت قبر مطهر است.

آن دو بزرگوار(صاحب فصول و استرآبادی) رفتند و دستور را عمل کردند و مقداری از خاک را آوردند و مقداری را هم به بعضی از خیرین دادند یکی از آن افراد خیر عطاری(صاحب مغازه) از معتمدین بود من به عیادت او رفتم و ایشان از باقیمانده آن «تربت» را مقداری به من داد و من آن را در میان «کفن» مادرم گذاشتم.

خاک قبرامام حسین(تربت) درروزعاشورا(هرکجاکه باشد)به رنگ خون درمی آید.

«روز عاشورا»(۱۰محرم)بصورت اتفاقی نظرم به «ساروق»(پارچه چهارگوش) آن کفن افتاد، رطوبتی در آن احساس کردم آن را برداشتم و گشودم دیدم «کیسه تربت»(پارچه ای که کفن رادرآن گذاشته بودند) که در-تربت-لای کفن بود مانند «شکر»ی که مرطوب باشد حالت مرطوب شده بود و رنگ آن مانند «خون» تیره گردیده است و «به ساروق رطوبت رسیده است» بی آنکه آبی آنجا باشد چون لب طاقچه بود آن را در محل خودش گذاشتم و در روز ۱۱ محرم(روزبعدازعاشورا) «ساروق» را آوردم دیدم رطوبت در آن نیست(رنگ خونی تربت ازبین رفته بود) از این پس در ایام دیگر آن رطوبت را ندیدم فهمیدم که خاک قبر مطهر(تُربت) هر کجا که باشد در روز عاشورا شبیه خون می شود./داستانهای شگفت(شهیددستغیب)

داستان دوم:

۲-عالم زاهد پرهیزگار« حجت الاسلام حاج شیخ محمد حسن عالم نجف آبادى» نقل فرمودند: «من در زمان مرجعیت مرحوم «آیت الله آخوندى خراسانى» که در نجف اشرف مشغول تحصیل بودم مریض شدم و این بیمارى مدتى طول کشید و پرستارى مرا بعضى از طلاب در همان حجره مدرسه بر عهده داشتند . پس از چندى بیمارى من به قدرى شدید شد که اطبا از شفا یافتنم مأیوس شدند و دیگر براى معالجه ‏ام نیامدند، و من در حال تب شدید گاهى بیهوش مى‏ شدم و گاهى به هوش مى آمدم.

یکى از رفقا که مرا پرستارى می‌‏کرد شنیده بود که عالم زاهد مرحوم «آیت الله آقاى حاج على محمد نجف آبادى» مقدارى از «تربت» اصلى حضرت سیدالشهدا (ع) را دارد. رفیقم به منزل معظم له(حاج على محمد نجف آبادى) رفته و از وى خواسته بود که قدرى از آن تربت را بدهد که به من بخورانند تا شفا یابم.

ایشان فرموده بود : من به قدر یک «عدس» تربت دارم و آن را گذاشته ام که بعد از مرگم در کفنم بگذارند.

آن آقا(رفیقم) ناراحت شده و گفته بود: حالا که ما از همه جا مأیوس شده و به شما پناه آورده ‏ایم شما هم از دادن تربت خوددارى می‌کنید! این بیمار در حال «احتضار» است ودارد می‌‏میرد.

مرحوم «آیت الله آقاى حاج على محمد نجف آبادى» دلش به حال بیمار(من) سوخته و قدرى از آن تربت که از جان خودش عزیزترش مى داشت به آن شخص داده بود . تربت را با آب مخصوصى که-درآداب تربت- وارد شده در آب حل کرده و به حلق من ریخته بودند.

حاج شیخ محمد حسن نجف آبادى گفت: من که در حال بیهوشى به سر مى‏بردم ، ناگهان چشمان خود را باز کرده و دیدم رفقا اطراف بسترم نشسته‏‌اند ، خوب دقیق شدم و آنان را شناختم و قصه تربت را که به حلقم ریخته بودند برایم شرح دادند.

حاج شیخ محمد حسن نجف آبادى گفت:کم کم در خود احساس نیرو و نشاط کردم و حرکتى به خود داده نشستم ، دیدم نشاط بیشترى دارم برخاستم و ایستادم ، و چون یقین کردم که به برکت ترتبت مقدس امام حسین (ع) شفا یافتم حال خوشى پیدا کردم.

حاج شیخ محمد حسن نجف آبادى گفت:وآنگاه به رفقا گفتم : از شما خواهش مى کنم که از حجره بیرون بروید، چون مى‏خواهم زیارت عاشورا را بخوانم.

رفقا از حجره بیرون رفتند و من درب حجره را بستم و بدون احساس ضعف با آن حال خوشى که قابل و صف کردن نیست مشغول خواندن زیارت حضرت سیدالشهدا (ع) شدم » /کتاب سید الشهدا آیت الله شهید دستغیب , ص۱۶۶

توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:اندکی ویرایش انجام داده ام،درضمائر،فاعل ومفعول(این حرف راکی زده،آن جمله راچه کسی گفته) ویا اصلاحات دیگر./شهادت آیت الله سیدعبدالحسین دستغیب ۲۰ آذر ۱۳۶۰(١٤ صفر ١٤٠٢)

۴۸ ساعت فیلمبرداری برای اثبات تغییررنگ تربت امام حسین
درلحظات اول که تغییر رنگ اتفاق افتاد، دوربین‌هایی که عکسبرداری می کردند چیزی در عکس مشاهده نمی شد یعنی «تربت» قرمز بود اما در عکس‌ها «رنگی» نداشت و کم کم تا «ظهرعاشورا»که رنگ تربت بسیار پُررنگ شد، دیگر عکس‌ها هم توانست«رنگ قرمز»بنمایش بگذارند.

​
«مدیر موزه حرم مطهر سیدالشهدا علیه‌السلام»(سیدعلا ضیاء‌الدین)گفت: پیش از این‌که من برسم وقتی کارمندان متوجه قرمز شدن رنگ تربت شدند، از آن عکس و فیلم گرفتند و البته فیلم در حال آماده شدن است که انشاءالله تا چند روز دیگر در اختیار عموم مردم قرار خواهد گرفت.
وی با بیان این‌که از ابتدای فبلمبرداری از این تربت مطهر تا پایان آن، ۴۸ ساعت طول کشید و دوربین‌های فیلمبرداری ۴۸ ساعت از آن فیلم میگرفتند،  «وقتی تربت به رنگ خون شد» ازدحام برای دیدن آن بسیار زیاد بود، به خاطر همین تصمیم گرفتند این تربت را در حرم مطهر نگهداری کنند.
«سیدعلا ضیاء‌الدین» همچنین درباره سردابی که در گذشته در مکانی زیر ضریح مطهر سیدالشهداء علیه‌السلام قرار داشت،گفت: «پیش از این سردابی در زیر ضریح مطهر با فاصله ۷ متر از سطح زمین وجود داشت و قبر مطهر امام آنجا قرار داشت»، اما وقتی در این سرداب آب جمع شد، سال ۱۹۵۲ بود که برای عدم نفوذ آب به قبر مطهر، سرداب را با خاک پر کردند.

«قبر پدربزرگ»سیدعلاء
«مدیر موزه عتبه حسینی»  امام حسین(ع) که قبر پدر پدر بزرگش بین شهدا و قبر امام حسین علیه‌السلام مدفون است، به نصب دری بسیار کوچک در میان قبور مطهر توضیح داد: نزدیک قبر پدربزرگم دریچه‌ کوچکی بود که تنها به اندازه یک نفر میتوانست از آن به داخل سرداب برود. «فاصله سرداب امام حسین(ع) با سطح خیابان ۳ متر است» که در مجموع ۱۰ متر فاصله می شد.

قدمت ضریح امام حسین ۹۰ ساله
مدیر موزه حرم مطهر سیدالشهدا علیه‌السلام، عمر ضریح مطهر آن حضرت را ۹۰ سال ارزیابی کرد و گفت: البته بعضی از قطعات قدیمی ضریح که بیشتر به سبب جنگ سال ۱۹۹۱(انتفاضه شیعیان عراق) دچار آسیب‌ دیدگی شده بود، عوض شده است.

سرداب حرم ابوالفضل

​
«مدیر موزه کربلا» درباره سردابی که در زیر ضریح مطهر حضرت ابوالفضل علیه‌السلام وجود دارد و هم‌اکنون در آن« آب» جمع شده است،گفت:

 در گذشته «عمق آب یک متر بود» اما با سنگ مرمر ترمیم و اصلاح شده است. یکی از معجزات آقا ابوالفضل العباس علیه‌ السلام هم «آب» است اما به قبر «آقا ابوالفضل» اصلا نفوذ نمی کند.

​
«سید علاء» گفت: در جلوی «آبها» یک «دیوار»(مُشبک) با سوراخ‌های متعدد وجود دارد

​

که اگر شما دستتان را آن طرف به قبر مطهر برسانید به هیچ عنوان دارای «نم»(رطوبت) نیست و کاملا «خشک» است در حالی که این طرف دیوار «آب»جریان دارد.

​
توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:منبع این گزارش، سایت حج وزیارت، یکشنبه ۱۰ دی ۱۳۹۱ می باشد،بااندکی ویرایش.

انتفاضه شیعیان عراق(قیام شعبانیه)چیست؟

​

در روزدوشنبه ۱۱ مارس ۱۹۹۱(۲۰ اسفند ۱۳۶۹) حسین کامل(دامادصدام حسین)دستورموشکباران حرم امام حسین راصادرکردند،«حرم ابوالفضل» هم موردحمله قرارگرفت..

«انتفاضه مردم عراق»  ۱۵ روزه سرکوب شد.حدود سیصد هزار نفر از مردم کشته شدند و حدود دو میلیون نفر آواره شدند

سربازان بعثی« بین الحرمین» رابه «زمین فوتبال» تبدیل کردند ودرآنجابازی«فوتبال» کردند!

انتفاضه شیعیان عراق..رژیم صدام حسین به کربلا(حرم امام حسین وابوالفضل)

این قیام در سحرگاه یکشنبه ١۶ شعبان ١٤١١ (۱۲ اسفند ۱۳۶۹)۳مارس۱۹۹۱  شروع شد.

تل زینبیه(کربلا)حرم امام حسین وحرم ابوالفضل العباس

«قیام شعبانیه در بصره» قیامی بود که در ۳مارس۱۹۹۱ در بصره رخ داد که پس از جنگ دوم خلیج فارس صحنه آغاز قیام شعبانیه در عراق بود. این قیام پس از آن آغاز شد که نیروهای بی روحیه در سراسر عراق شروع به شورش علیه صدام حسین کردند و به ویژه پس از آن که یک راننده تانک در بصره به تصویر عمومی صدام حسین شلیک کرد. بصره به صحنه نبرد پر هرج و مرج بین سربازان فراری ارتش و گارد جمهوری عراق تبدیل شد که بیشتر درگیری ها در محله های مجاور در جریان بود. بیشتر بخش‌های بصره تا اواسط ماه مارس بازپس گرفته شد، اما شورشیان در مناطقی مانند تنومه توانستند تا اواسط آوریل مقاومت کنند. پس از اینکه نیروهای بعثی کنترل خود را دوباره به دست گرفتند، در کارزاری علیه غیرنظامیان و افرادی که مظنون به حمایت از قیام بودند شرکت کردند.

​
ناآرامی در بصره در ۳مارس۱۹۹۱، یک روز پس از آتش بس در جنگ دوم خلیج فارس آغاز شد، زمانی که یک تانک T-72 که تازه پس از شکست عراق در کویت به خانه بازمی گشت، گلوله ای را به سمت تصویر بزرگ صدام حسین در مرکز اصلی شهر شلیک کرد. میدان و سربازان دیگر کف زدند.

این قیام در سحرگاه یکشنبه١۶ شعبان ١٤١١ (۱۲ اسفند ۱۳۶۹)۳مارس۱۹۹۱  شروع شد.
«پاتریک کاکبرن» نویسنده روزنامه انگلیسی (ایندیپندنت)، درباره سفر خود پس از «قیام شعبانیه» گفت: در فروردین ۱۳۷۰ در عراق بودم که نیروهای امنیتی دولت قیام شیعیان علیه رژیم صدام حسین را سرکوب کردند و ده ها هزار نفر را کشتند و دفن کردند. بدن آنها در گودال من در آغاز شورش در ماه مارس از عراق به اردن اخراج شده بودم و بعداً اجازه بازگشت پیدا کردم، زیرا صدام می خواست به دنیا ثابت کند که دوباره به قدرت رسیده است.

به همراه تعدادی از خبرنگاران ما را به دیدار«آیت الله سیدابوالقاسم خوئی»(رهبر معنوی بسیار با نفوذ شیعیان در عراق و جهان) بردند که در خانه ای در کوفه در جنوب عراق نگهداری می شد.

آیت الله خویی در سن ۹۲ سالگی روی کاناپه دراز کشیده بود و در محاصره پرسنل امنیتی عراق بود که امیدوار بودند شورش را محکوم کند.

از «آیت الله سیدابوالقاسم خوئی» پرسیدم که چه فکر می‌کند، فکر می‌کردم چند دقیقه است که سؤال من را نشنیده است، اما بعد با صدای آهسته‌ای گفت: «آنچه در نجف و سایر شهرها رخ داده جایز نیست و خداوند آن را تأیید نمی‌کند."

سخنان «آیت الله  خوئی» عمدا مبهم بود، اما من شک نداشتم که او در مورد انتقام هولناکی که توسط واحدهای نظامی وفادار به صدام انجام می شود صحبت می کند و مردان، زنان و کودکان شیعه را بدون توجه به اینکه در قیام شرکت کرده اند یا نه، کشتند.
نیروهای ائتلاف در حالی که تانک ها و هلیکوپترهای صدام شهرهای شیعه نشین مانند کربلا، نجف و بصره را ویران می کردند، ایستادند و سپس اعدام های دسته جمعی را آغاز کردند.
واشگتن پست نوشت:نیروهای صدام حسین مراکز تاریخی ومذهبی استان های شیعه نشین را با خاک یکسان کردند، اماکن مقدس شیعیان را بمباران کردند و هزاران نفر را در محل اعدام کردند. بر اساس برخی تخمین ها، یکصدهزار نفر در قتل های انتقام جویانه بین مارس تا سپتامبر ۱۹۹۱ کشته شدند. بسیاری از این جنایات در مجاورت نیروهای آمریکایی، که تحت دستور عدم مداخله بودند، انجام شد.

سپس حدود ۱۰۰ روحانی شیعه از جمله چهار آیت الله ارشد کشته شدند. خشک شدن باتلاق ها منجر به آواره شدن ۴۰۰ هزار نفر از باتلاق های عرب شد و فرهنگ یکی از قدیمی ترین مناطق و آب های جهان را از بین برد و همچنین آسیب های زیست محیطی زیادی را به بار آورد.

آژانس هاف پست مقاله ای را توسط مرکز مطالعات و تحلیل های سیاسی آمریکا با عنوان (قیام ۱۹۹۱ - فرصت از دست رفته) منتشر کرده است که در آن آمده است:

انقلابیون کرد در شمال و تظاهرکنندگان شیعه در جنوب کنترل ۱۴ استان از ۱۸ استان عراق را به دست گرفتند، اما به دلیل خیانت آمریکا به قیام که منجر به سرنگونی شیعیان و کردها شد، نتوانستند رژیم دیکتاتوری را سرنگون کنند. مورد حمله بالگردها و تانک های ارتش عراق قرار گرفت.

واشگتن پست درپایان نوشت: صدها هزار معترض و شورشیان هنگامی که نیروهای صدام کنترل شمال را دوباره به دست گرفتند، کشته شدند.
رویترز در حین کاوش در یکی از گورهای دسته جمعی قربانیان قیام ۱۹۹۱  که شامل ۱۳   نفر در نزدیکی شهر نجف بود، به رویدادهای انقلاب شعبانیه پرداخت و توضیح داد: مردم در جنوب عراق که مسکونی است قیام کردند. توسط اکثریت شیعه، و شورش همزمان در مناطق کردنشین در شمال، به طور خودجوش در مارس ۱۹۹۱ پس از شکست ارتش صدام توسط ائتلاف به رهبری ایالات متحده در کویت، آغاز شد.

شورشیان کنترل بسیاری از شهرهای جنوب را به دست گرفتند، اما ده ها هزار نفر از کسانی که علیه صدام قیام کردند در یک ضد حمله با استفاده از تانک و هلیکوپتر کشته شدند و برخی دیگر در زندان جان باختند.