پیراسته فر
خبری تحلیلیپیراسته فر
خبری تحلیلیشهرک(چادری)سان فرانسیسکو(آمریکا)بی خانمانان کالیفرنیا،لس آنجلس،سیاتل
«کدام شهرآمریکا» زنانش ،همه شان(یهودی-مسیحی)باحجابند؟
«شهرک چادری» محل اسکان بی خانمانان است، نه شهری «باحجاب های آمریکا»(محجبه)
شهرچادری آمریکا کجاست؟
نمای هوایی از کمپ بی خانمان های مورد تایید شهر در مرکز مدنی سانفرانسیسکو. (کارولین کول / لس آنجلس تایمز)۷ مه ۲۰۲۱
بی‌خانمان‌ها» درچندین ایالات کشورآمریکا در «زیرگذرهای آزادراه»، مناطق صنعتی، مناطق تجاری، محله‌ها، زمین‌های بازی ،پارکها و پارکینگ‌ها، درچادرها زندگی می کنند.
در سال ۲۰۱۷، «لس آنجلس ۲۲۲ اردوگاه چادری» بود، «سیاتل ۴۰۰ اردوگاه چادری»، « کالیفرنیا ۷۰۰۰ کمپ بی خانمان» درچادرها زندگی می کردند.
شهر«سانفرانسیسکو»»در یک روز گرم در ماه مارس، «مایکل جانسون» در چادرش دراز کشید و عرق از صورتش می‌چکید، در کوچه مینا، درست نزدیک خیابان ششم در محله سوما سانفرانسیسکو.
تیمی از کارگران امداد شهری، کارکنان بهداشتی، پلیس و یک آتش نشان در کوچه ای که پر از چادر بود، هجوم آوردند. آنها آنجا بودند تا به سانفرانسیسک‌های بی‌خانمان حق انتخاب بدهند.
توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:در این عکس که پنجشنبه ۱۸ ژوئن ۲۰۰۹ گرفته شده است، یکی از سه اردوگاه بی خانمان ها، معروف به «شهر چادری آمریکا» در «فرزنو»(فرسنو)، کالیفرنیا دیده می شود.
شهرچادری «فرزنو»(فرسنو)، کالیفرنیا( ۱۸ ژوئن ۲۰۰۹ )یکی از سه اردوگاه بی خانمانان آمریکا
شهر«سانتا روزا» در«کالیفرنیای شمالی»(شهرچادری)آمریکا ۸ آوریل ۲۰۲۲
آنها می‌توانستند پیشنهاد نوعی سرپناه را بپذیرند، یا می‌توانستند چادرهای خود را بردارند و در کنار هم حرکت کنند. کاری که افرادی مانند جانسون، که دو سال بی خانمان بوده، نتوانستند انجام دهند، ماندن در این خیابان بود، جایی که پیاده رو توسط ده ها کیسه زباله مسدود شده بود. شستشوی برقی بلوک و جمع آوری زباله ها پس از خروج مردم انجام می شود.
یکی از کارکنان سازمان به جانسون گفت: «نکته این است که می‌خواهم تو را از خیابان بیرون بری، دوست بزرگ».
توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:امام جمعه رشت در تفسیر آیه ۵۹ سوره احزاب روز دوشنبه وسه شنبه(۱۳ و۱۴ اسفند ۱۴۰۳) وتوصیف «موضوع حجاب» (اینکه حجاب فطری است)گفتند:درآمریکا شهری وجوددارد که زنان آن اعم از مسیحی ویهودی،باحجاب(مُحجَّبه) هستند.
ما اینترنت را شخم زدیم تا این شهری که زنان چادری درآن زندگی می کنندرا کشف کنیم.
واین نتیجه تحقیقات است که مشاهده می کنید واما «چادر»تا«چادر»فاصله اش اززمین تا آسمان است!
شهرهای بالا و پایین ساحل غربی، از جمله سیاتل، ساکرامنتو و سانفرانسیسکو، که با هزینه های بالا و پیشرفت کند ساخت مسکن برای افراد بی خانمان مواجه شده اند، به این چادرهای مجاز روی آورده اند. آنها خدماتی مانند توالت، غذا و کمک به یافتن مکان دائمی برای اقامت ارائه می دهند. این تلاش‌ها که زمانی در میان برخی از ارائه‌دهندگان خدمات بی‌خانمان‌ها مورد بی‌قراری قرار می‌گرفت، به‌طور گسترده‌تر پذیرفته می‌شوند، زیرا بی‌خانمان‌های بدون سرپناه رشد کرده‌اند و مقامات دولتی همه‌گیری را در نظر می‌گیرند که قرار دادن مردم در پناهگاه‌های بزرگ را خطرناک کرده است.
خیابان استانیان در سانفرانسیسکو
یکی ازبی خانمانها(هرینگ) می گوید: کمپ ها بسیار گران هستند و به طور بالقوه می توان از این پول برای خرید هتل یا اجاره اتاق برای افراد استفاده بهتری کرد. سانفرانسیسکو کرونیکل سال گذشته گزارش داد که شهر حدود۶۱۰۰۰ دلار برای هر چادر در سال پرداخت می کند - تقریباً ۵۱۰۰ دلار در ماه یا بیش از دو برابر اجاره یک آپارتمان معمولی یک خوابه.
اردوگاه های بی خانمان ها در سراسر کشور ایجاد می شود، از جمله این اردوگاه در کنار پناهگاه بی خانمان ها در مرکز «شهر رنو»، «نو اسکات سادی».
مقامات شهر، از جمله شهردار سانفرانسیسکو لندن برید، تا حدی این تلاش را به دلیل کاهش تعداد چادرها در خیابان های شهر می دانند. در آوریل ۲۰۲۰، ۱۱۰۰ چادر در خیابان های سانفرانسیسکو و ۶۶ اردوگاه از شش چادر یا بیشتر وجود داشت.
به گفته جف کوسیتسکی، که قبلا اداره بی خانمان ها و مسکن حمایتی شهر را بر عهده داشت و اکنون مسئول پاسخگویی به بی خانمان های بدون سرپناه است، اکنون کمتر از ۴۰۰ چادر و ۱۰ کمپ بزرگ وجود دارد.
چند چادر به سختی در کنار ریل راه‌آهن برپا شده‌اند و مردانی که پس از بسته شدن پناهگاه زمستانی اضطراری برای تابستان، جایی برای رفتن نداشتند، برپا کرده بودند./۱۹ سپتامبر ۲۰۰۸
سپس دیگران ظاهر شدند - افرادی که شغل خود را به دلیل اقتصاد بیمار از دست داده بودند، یا تازه واردانی که برای کار به Reno نقل مکان کرده بودند و متوجه شدند که هیچ کس استخدام نمی شود.
در عرض چند هفته، بیش از ۱۵۰ نفر در چادرهای بزرگ و کوچک زندگی می‌کردند، در یک تکه خاک که قرار بود پارکینگی برای پردیس پناهگاه‌هایی باشد که رنو برای جمعیت بی‌خانمان خود می‌سازد. مانند بسیاری از شهرهای دیگر، رنو خود را با یک "شهر چادری" پیدا کرده است - اردوگاهی از مردمی که جایی برای رفتن نداشتند.
از «سیاتل تا آتن» گا.، گروه های حمایت از بی خانمان ها و آژانس های شهری بیشترین افزایش قابل مشاهده در اردوگاه های بی خانمان ها در یک نسل را گزارش می دهند.
طبق گزارش ائتلاف ملی برای بی خانمان ها، نزدیک به ۶۱ درصد از ائتلاف های محلی و ایالتی بی خانمان ها می گویند که از زمان آغاز بحران سلب حق مسکن در سال ۲۰۰۷، افزایش بی خانمانی را تجربه کرده اند. این گروه می‌گوید که این مشکل از زمان انتشار گزارش در ماه آوریل، بدتر شده است، با افزایش تصرف‌ها، افزایش قیمت گاز و مواد غذایی و تنگ‌تر شدن بازار کار.
«مایکل استوپز»(سرپرست اجرایی ائتلاف) گفت: «معلوم است که فقر و بی خانمانی افزایش یافته است. اقتصاد در هرج و مرج است، ما در یک رکود غیررسمی قرار داریم و آمریکایی ها، از بی خانمان گرفته تا طبقه متوسط، نگران آینده خود هستند.
غافلگیر شد
پدیده اردوگاه‌ها گروه‌های مدافع را تا حدودی غافلگیر کرده است، عمدتاً به دلیل سرعت ظهور آنها.
«پل بودن»(مدیر اجرایی پروژه حمایت منطقه ای غربی)، یک گروه چتر حمایتی برای سازمان های حمایت از بی خانمان ها در «لس آنجلس»، «سانفرانسیسکو»، «اوکلند»، «کالیفرنیا»، «پورتلند»، «اور» و «سیاتل»، گفت: "آنچه می بینید اردوگاه هایی است که من از دهه ۸۰ ندیده ام."
شهر نسبتاً تنومند «سانتا باربارا» به افرادی که در ماشین ها و «ون» می خوابند یک پارکینگ داده است.
«شهر فرسنو»، «کالیفرنیا»، در تلاش است تا «چندین شهر چادری» در حال تکثیر را مدیریت کند، از جمله اردوگاهی که در آن مردم پناهگاه هایی از چوب ضایعات ساخته اند.
در پورتلند، اوره و سیاتل، گروه‌های حمایت از بی خانمانها با سازمان‌های غیرانتفاعی یا گروه‌های مذهبی برای مدیریت «شهرهای چادری» به‌عنوان سرپناه در فضای باز جفت شده‌اند.
شهرهای دیگری که «شهرهای چادری آمریکا» در آنها ظاهر شده یا گسترش یافته اند عبارتند از «چاتانوگا»، «تن»، «سن دیگو»، و «کلمبوس»،«اوهایو».
«رابرت اسکات کوک» اصالتاً اهل آلاسکا، با یکی از سگ‌هایش، زوئی، در شهر چادری نشسته است که در کنار پناهگاه بی‌خانمان‌ها در مرکز «شهر رینو»، «نوئل»، چهارشنبه، ۲۵ ژوئن ۲۰۰۸. از «ازسیاتل تا آتن، جورجیا» گروه‌های مدافع بی‌خانمان‌ها و آژانس‌های شهری بیشترین افزایش قابل مشاهده را در یک نسل بی خانمان گزارش می‌کنند.
وزارت مسکن و شهرسازی اخیراً کاهش ۱۲ درصدی بی خانمانی را در سطح ملی طی دو سال گزارش کرده است، از حدود ۷۵۴,۰۰۰ نفر در ژانویه ۲۰۰۵ به ۶۶۶,۰۰۰ در ژانویه ۲۰۰۷. اما اعداد سال ۲۰۰۷ افرادی را که قبلاً بی خانمان تلقی می شدند - مانند آنهایی که در یک هفته در اتاق های بیشتر برای اقوام یا دوستان یا اقامتگاه در محل اقامت می کردند، حذف کردند.
علاوه بر این، بحران مسکن و اقتصادی بلافاصله پس از جمع آوری جدیدترین داده های HUD آغاز شد.