خدا:ای پیامبر!به مردم بگو (من آمرزندومهربانم)بیاییدتاشماراببخشم

​فراخوان(خدا) برای آمرزش گناهان

حسنات(نماز)زائل کننده گناهان است(إِنَّ الحَسَناتِ یُذهِبنَ السَّیِّئَات)

ای پیامیر!(به مردم )اعلام کن که همانا من آمرزنده و مهربانم

«نَبِّئۡ عِبَادِیٓ أَنِّیٓ أَنَا ٱلۡغَفُورُ ٱلرَّحِیمُ»
ای پیامبر! بندگانم را خبر ده که همانا من آمرزنده و مهربانم

در این آیه خطاب به پیامبر(ص ) می فرماید به بندگانم اعلام کن که من آمرزنده مهربانم .

*

«لَوْلَا تَسْتَغْفِرُونَ اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ؟!»

ای بندگانم!«چرا از خدا آمرزش نمى‏ خواهید باشد که مورد رحمت قرار گیرید»!؟

قَالَ یَا قَوْمِ لِمَ تَسْتَعْجِلُونَ بِالسَّیِّئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ لَوْلَا تَسْتَغْفِرُونَ اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ (۴۶نمل)

[صالح] گفت اى قوم من چرا پیش از [جستن] نیکى شتابزده خواهان بدى هستید چرا از خدا آمرزش نمى‏ خواهید باشد که مورد رحمت قرار گیرید (۴۶)

«لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا»

خداوند(درقزآن):ای بندگانم:«هرگز از رحمت خدا مأیوس نشوید، بدرستی که خداهمه گناهان را می آمرزد»

«قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ» (زمر ۵۳)

بگو: «اى بندگان من که برخود اسراف و ستم کرده‌اید! از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه‌ی گناهان را مى‌آمرزد، زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است.

«هرگز از رحمت خدا مأیوس نشوید»

قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ» (زمر ۵۳)
(بگو ای بندگان من که به نفس خود اسراف نمودید، هرگز از رحمت خدا مأیوس نشوید، بدرستی که خداهمه گناهان را می آمرزد و همانا که او آمرزنده مهربان است ).

«امیدبخش‌تر آیه کدام است»؟

أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- عَنْ أَبِی‌حَمْزَهًَْ الثُّمَالِیِّ قَالَ سَمِعْتُ أَحَدَهُمَا (ع) یَقُولُ: إِنَّ عَلِیّاً (علیه السلام) أَقْبَلَ عَلَی النَّاسِ فَقَالَ أَیَّهًُْ آیَهًٍْ فِی کِتَابِ اللَّهِ أَرْجَی عِنْدَکُمْ فَقَالَ بَعْضُهُمْ إِنَّ اللهَ لا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ وَ یَغْفِرُ ما دُونَ ذلِکَ لِمَنْ یَشاءُ قَالَ حَسَنَهًٌْ وَ لَیْسَتْ إِیَّاهَا وَ قَالَ بَعْضُهُمْ وَ مَنْ یَعْمَلْ سُوءاً أَوْ یَظْلِمْ نَفْسَهُ ... قَالَ حَسَنَهًٌْ وَ لَیْسَتْ إِیَّاهَا فَقَالَ بَعْضُهُمْ یا عِبادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلی أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللهِ قَالَ حَسَنَهًٌْ وَ لَیْسَتْ إِیَّاهَا وَ قَالَ بَعْضُهُمْ وَ الَّذِینَ إِذا فَعَلُوا فاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَکَرُوا اللهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ قَالَ حَسَنَهًٌْ وَ لَیْسَتْ إِیَّاهَا قَالَ ثُمَّ أَحْجَمَ النَّاسُ فَقَالَ مَا لَکُمْ یَا مَعْشَرَ الْمُسْلِمِینَ قَالُوا لَا وَ اللَّهِ مَا عِنْدَنَا شَیْءٌ قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) یَقُولُ أَرْجَی آیَهًٍْ فِی کِتَابِ اللَّهِ وَ أَقِمِ الصَّلاةَ طَرَفَیِ النَّهارِ وَ زُلَفاً مِنَ اللَّیْلِ وَ قَرَأَ الْآیَهًَْ کُلَّهَا.

ابوحمزه ثمالی گوید: از امام باقر یا امام صادق (ع) شنیدم: علی (علیه السلام) رو به مردم کرد و فرمود: «کدام آیه در کتاب خدا، در نزد شما امیدبخش‌تر است»؟ بعضی از مردم گفتند: خداوند [هرگز] شرک را نمی‌بخشد و پایین‌تر از آن را برای هرکس بخواهد و [شایسته بداند] می‌بخشد. (نساء/۴۸)

امام علی (ع) فرمود: «این آیه خوب است ولی [آنچه که منظور من است] این آیه نیست».

بعضی از آن‌ها گفتند: کسی که کار بدی انجام دهد یا به خود ستم کند، سپس از خداوند طلب آمرزش نماید، خدا را آمرزنده و مهربان خواهد یافت. (نساء/۱۱۰)

امام فرمود: «خوب است ولی این آیه [منظورِ من] نیست».

بعضی از آن‌ها گفتند: یا عِبادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلی أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللهِ».

فرمود: «خوب است ولی این آیه [منظورِ من] نیست».

بعضی از آن‌ها گفتند: و آن‌ها که وقتی مرتکب عمل زشتی شوند یا به خود ستم کنند به یاد خدا می‌افتند و برای گناهان خود طلب آمرزش می‌کنند. (آل عمران/۱۳۵).

فرمود: «خوب است ولی این آیه [منظور من] نیست».

«إِنَّ الحَسَناتِ یُذهِبنَ السَّیِّئَاتِ»(۱۱۴هود)

«حسنات، سیئات [و آثار آنها]را از بین می‌برند»

حضرت فرمود: «از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) شنیدیم که می‌فرمود: امیدبخش‌ترین آیه در کتاب خدا این آیه است در دو طرف روز، و اوایل شب، نماز را برپا دار چرا که حسنات، سیئات [و آثار آنها را] از بین می‌برند این تذکّری است برای کسانی که اهل تذکّرند (هود/۱۱۴)

وآنگاه امام علی(ع) تمام آیه را قرائت کرد:وَأَقِمِ الصَّلاةَ طَرَفَیِ النَّهارِ وَزُلَفًا مِنَ اللَّیلِ ۚ إِنَّ الحَسَناتِ یُذهِبنَ السَّیِّئَاتِ ۚ ذٰلِکَ ذِکرىٰ لِلذّاکِرینَ(۱۱۴هود).

یکی ازموارد حسنات ،«نماز»است

توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:رهبرمعظم انقلاب درتبیین این آیه:حسنات رانماز دانسته اند.

آیت الله خامنه ای: در آیه‌ی شریفه‌ی قرآن می‌فرماید: «وَأَقِمِ الصَّلاةَ طَرَفَیِ النَّهارِ وَزُلَفًا مِنَ اللَّیلِ ۚ إِنَّ الحَسَناتِ یُذهِبنَ السَّیِّئَاتِ»: یعنی نماز را در دو سوی روز و پاره‌هایی از شب بجا آورید؛ زیرا نیکیها می‌تواند بدیها را از بین ببرد. نماز نورانیّتی دارد؛ ظلمتها را از بین می‌برد، بدیها را از بین می‌برد و اثر گناهان را از دل می‌زداید. انسان بالاخره ممکن است آلودگیهایی پیدا کند و دست و بالش به خطایی بند شود. اگر به نماز پایبند باشید، این نورانیّت شما باقی خواهد ماند و گناه این فرصت را پیدا نمی‌کند که در جان شما نفوذ کند.
بیانات رهبرمعظم انقلاب در جلسه پرسش و پاسخ با جوانان در دومین روز از دهه فجر (روز انقلاب اسلامی و جوانان)۱۳ بهمن ۱۳۷۷

درادامه(درسایت رهبری)آمده:[ فِی الکافی عَن حَفصِ بنِ غیاثٍ ...] ثُمَّ قالَ: مَرَّ موسَی بنُ عِمرانَ بِرَجُلٍ مِن اَصحابِهِ وَ هُوَ ساجِدٌ فَانصَرَفَ مِن حاجَتِهِ وَ هُوَ ساجِدٌ عَلی حالِهِ، فَقالَ لَهُ موسی عَلَیهِ‌‌السَّلامِ: لَو کانَت حاجَتُکَ بِیَدی لَقَضَیتُها لَکَ، فَاَوحَی الله‌ُ تَعالی اِلَیهِ یا موسی لَو سَجَدَ حَتّی یَنقَطِعَ عُنُقُهُ ما قَبِلتُهُ حَتّی یَتَحَوَّلَ عَمّا اَکرَهُ اِلی ما اُحِبُّ.
دنباله‌‌ی حدیث [ امام صادق (علیه‌‌السّلام) است به] حفص‌ بن غیاث.
ثُمَّ قالَ، مَرَّ موسَی بنُ عِمرانَ بِرَجُلٍ مِن اَصحابِهِ وَ هُوَ ساجِد
فرمود: «حضرت موسی» عبور کردند و دیدند که این مرد در حال سجده است؛
فَانصَرَفَ مِن حاجَتِهِ وَ هُوَ ساجِدٌ عَلی حالِه
حضرت کاری داشتند، [وقتی] از آن کارشان برگشتند، دیدند هنوز این مرد در حال سجده است.

فَقالَ لَهُ موسی عَلَیه‌السَّلامِ: لَو کانَت حاجَتُکَ بِیَدی لَقَضَیتُها لَک
[ گفتند] این‌جور که تو سجده میکنی و تضرّع میکنی پیش خدای متعال، اگر حاجت تو دست من بود، آن را برآورده میکردم.

فَاَوحَی الله‌ُ تَعالی اِلَیهِ یا موسی لَو سَجَدَ حَتّی یَنقَطِعَ عُنُقُهُ ما قَبِلتُهُ حَتّی یَتَحَوَّلَ عَمّا اَکرَهُ اِلی ما اُحِبّ.

اگر آن‌قدر سجده کند که گردنش بشکند، من او را قبول نمیکنم الا توبه کندازگناهانش
آیت الله خامنه ای: تأدیب الهی این‌جوری است، خدای متعال وحی فرستاد به موسی ‌بن عمران: اگر آن‌قدر سجده کند که گردنش بشکند، من او را قبول نمیکنم -حالا [در روایت] ندارد که حاجتش را برآورده نمیکنم، دارد که او را قبول نمیکنم- تا وضع خودش را از این حالتی که مکروه خدای متعال است تغییر بدهد و حال خود را به آن حالتی که محبوب خدای متعال است برگرداند؛ یعنی توبه کند از خلاف بزرگ و گناه زشتی که گرفتار آن است.

رهبرانقلاب درادامه گفتند: ما شنیدیم که بزرگان می‌فرمودند مهم‌ترین مطالب این است که انسان از گناه بپرهیزد؛ از گناه اگر پرهیز کرد، آن‌وقت خیرات الهی و خیرات معنوی به سمت او سرازیر میشود، فتوحات الهی به روی او باز میشود.

امّا کسی که دچار گناه است ولو عبادت هم میکند، ولو کارهای خوب هم انجام میدهد، امّا این گناه، این زخم، این رخنه‌‌ای که در این استخر وجود دارد -که ما مکرّر مثال زدیم؛ عرض کردیم مثل استخری که چندین لوله‌‌ی قطور آب، مدام آب میریزد در این استخر، امّا استخر پر نمیشود؛ وقتی نگاه میکنید، می‌بینید دیواره‌‌ی استخر تَرَک دارد، ته استخر سوراخ دارد، نمیگذارد آب پر بشود -نمیگذارد که رحمت الهی او را فرا بگیرد. میفرمودند اوّلین کار این است که انسان این رخنه‌‌ها را بگیرد؛ این رخنه‌‌ها گناه است.

خطبه آخر ماه شعبان پیامبراسلام

در آن خطبه‌‌ی پیغمبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) در جمعه‌‌ی آخر ماه شعبان -این خطبه‌‌ی معروفی که شما، ما، همه بارها در منبر برای مردم گفته‌‌ایم- وقتی که حضرت فضائل ماه رمضان را بیان میفرمایندم

سئوال حضرت علی

امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) سؤال میکند یا رسول‌‌الله‌! بهترین اعمال در این ماه چیست؟

پاسخ پیامبر

حضرت در جواب میفرمایند: الوَرَعُ عَن مَحارِمِ الله‌؛ ورع. اوّل این آلودگی‌‌ها را از دل خود، از جان خود پاک کنیم تا ویتامین‌‌های عبادت که در وجود ما وارد میشود، بتواند اثر خودش را ببخشد. ۸ مهر ۱۳۹۲

آیت الله خامنه ای درادامه گفتند: البتّه این را هم باید دانست که این گناهی، محرّمی، محظور و ممنوعی که این‌جور تأثیر میگذارد که «حتّی یَنَقطِعَ عُنُقُهُ ما قَبِلتُه»، لابد گناه بزرگی است، انحراف بزرگی است -جزو گناهان بزرگ است والاّ اگر چنانچه گناهانِ کوچک باشد، اِنَّ الحَسَنٰتِ یُذهِبنَ السَّیئٰت؛ این هم هست، این هم در کنارش باید در نظر داشت- یا اصرار بر گناهان است که مستمرّاً انسان دچار یک گناهی باشد، [ که] مانع میشود انسان از رحمت الهی برخوردار بشود.

 رهبرمعظم انقلاب: شرح حدیث در ابتدای جلسه درس خارج فقه ۸ مهر ۱۳۹۲

امام علی علیه السلام :قُلتُ : یا رَسولَ اللّهِ ، ما أفضَلُ الأَعمالِ فی هذَا الشَّهرِ؟ فَقالَ : «یا أبَا الحَسَنِ ، أفضَلُ الأَعمالِ فی هذَا الشَّهرِ الوَرَعُ عَن مَحارِمِ اللّهِ»؛
گفتم : اى پیامبر خدا! برترینِ کارها در این ماه چیست؟.

فرمود: «اى ابو الحسن! برترینِ کارها در این ماه ، پرهیز از حرام هاى خداست».
بحار الأنوار : ج ۹۶ ص ۳۵۸ ح ۲۵