«علامه طبرسی»براثرسکته درسال ۵۲۸ فوت مرد،مراسم تغسیل وتدفین انجام گرفت..... واما شامگاه آن روز یک «کفن دزد» واردقبرستان شد،قبررا شکافت که کفن رابردارد،وحشت زده ،صحنه عجیبی دید،«مُرده،زنده بود!»،مَیّت دست دزد راگرفت، دزد وحشت زده،می لرزید،میّت به اودلداری داد، قرارومداربستند،وآنگاه آقای دزد اورا بردوش گرفت وتا منزل رسانید،مژدگانی ازاین «مَردِمُردِه»گرفت و سارق توبه کرد و آقای مرده، ۲۰ سال زندگی پربرکتی داشت.
«فضل بن حسن بن فضل طبرسى»معروف به «امینالاسلام طبرسى» :
مرگ اول: درسال ۵۲۸
مرگ دوم: سال ۵۴۸
ماجرای زندگی بعدازمرگ علامه طبرسی(مؤلف مجمعالبیان)
«فضلبنحسن طبرسی»معروف به «طبرسی»(متولد ۴۶۸ ه. ق) سکته کرد و به گمان اینکه وفات کرده او را غسل داده، کفن و دفن نمودند، چون به هوش آمد خود را در میان کفن و در قبر دید، متوجه شد، سکته کرده و او را اشتباهاً دفن کردهاند، راه نجاتی نداشت تا خود را از این گرفتاری نجات دهد نذر کرد اگر خداوند قادر متعال از این بند نجاتش دهد، یک دوره تفسیر قرآن بنویسد.
دزدی که موجب حیات علامه طبرسی شد
اراده خداوند چنین تعلق گرفت که یک نفر دزد معروف به این فکر افتاد شب موقعی که همه خوابند و قبرستان هم خلوت است، بیاید قبر طبرسی را بشکافد و کفنش را بردارد، وقتی آمد قبر را شکافت رسید به لحد و روی لحد را برداشت کفن را باز کرد، ناگاه شیخ دست او را گرفت، آن مرد از دیدن این حال بسیار ترسید، شیخ شروع کرد به حرف زدن با او، وحشت کفن دزد زیادتر شد. شیخ فرمود: نترس من مرده نیستم، بلکه زندهام به علت سکته مرا آوردهاند دفن کردهاند، اکنون به هوش آمدهام، خداوند تو را وسیله نجات من قرار داد. آن شخص از حرفهای آن مرحوم اطمینان خاطر پیداکرده و قلبش آرام گرفت و چون شیخ از شدت ضعف نمیتوانست راه برو، مرد او را به دوش گرفته به منزل شیخ آورد. شیخ خلعت و مال زیادی به آن مرد داد کفن دزد به دست شیخ توبه کرد و آن کار قبیح را ترک نمود.
توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:«علامه طبرسی»براثرسکته درسال ۵۲۸ فوت مرد،مراسم تغسیل وتدفین انجام گرفت..... واما شامگاه آن روز یک «کفن دزد» واردقبرستان شد،قبررا شکافت که کفن رابردارد،وحشت زده ،صحنه عجیبی دید،«مُرده،زنده بود!»،مَیّت دست دزد راگرفت، دزد وحشت زده،می لرزید،میّت به اودلداری داد، قرارومداربستند،وآنگاه آقای دزد اورا بردوش گرفت وتا منزل رسانید،مژدگانی ازاین «مَردِمُردِه»گرفت و سارق توبه کرد و«آقای مُرده» ۲۰ سال زندگی پربرکتی داشت.
تفسیرمجمع البیان در ۱۰ جلدنوشته شده است.
مردی که بعدازمرگش ۱۰جلدکتاب نوشت.
«علامه طبرسی» درطول زندگی ۲۰ سال (زندگی دوم) به نوشتن «مجمعالبیان» مشغول شد، خداوند مسببالاسباب، آن دزد را وسیله نجات شیخ از آن گرفتاری عجیب قرار داد، شیخ نیز وسیله و اسباب توبه کفن دزد شد و عاقبت امرش ختم به خیر شد.
مرگ دوم مرحوم طبرسی
امام مفسران(امین الاسلام طبرسی) پس از هفتاد و نه سال زندگی با برکت و سراسر خدمت به اسلام و مردم، شبانگاه روز نهم ذی الحجه سال ۵۴۸ ق. به دست قوم ترکمانِ غُز در خراسان کشته شد.
بدین سبب در بعضی منابع از وی با عنوان شهید هم یاد شده است. گویا جسد شیخ را در زمان درگذشت به مشهد منتقل کرده و در یکی از گورستان های محترم مجاور حرم حضرت رضا(ع)، مشهور به «قتلگاه» و «مغتسل الرضا» یا «غسلگاه» دفن کرده اند.
«علامه طبرسی کیست؟»
این محل در قرون بعد تنها به «قتلگاه» شهرت یافته و پس از احداث فلکه پیرامون حرم (۱۳۰۸ ـ ۱۳۱۲ ه. ش) و خیابان طبرسی، قبرستان مزبور تسطیح شده و بعداً در بخشی از آن صحنی به نام «رضوان» احداث شد که در مشهد به «باغ رضوان» شهرت یافته است.
با توجه به وجود مدفن شیخ طبرسی در «قبرستان قتلگاه» پس از احداث خیابان شمالی حرم مطهر به نام «طبرسی» نامگذاری شده که یکی از خیابان های مهم و مرکز شهر مشهد است. گرچه باغ رضوان ضمن توسعه حریم حرم در سال ۱۳۷۰ تخریب شده اما قبر شیخ طبرسی با تزریق بتن بر اطراف آن جا به جا و بنای جدیدی برای آن ساخته شده است.
اینک «مقبره شیخ طبرسی» در فضای شمالی حرم واقع در ابتدای خیابان طبرسی واقع است.
توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر: برای اطلاع از «نویسنده ای که ۶۰ سال بعدازمرگش کتاب نوشت» به این لینک مراجعه کنید:
کتاب رُمان«معمای ادوین درود» با مرگ «چارلز دیکنز» در۸در ژوئن ۱۸۷۰ ناتمام مانداما درسال ۱۹۳۰ تکمیل شد(۶۰ پس از مرگ
«چارلز دیکنز»(متوفی ۱۲۴۹شمسی) وخانم توماس جیمز پاور(متوفی ۱۳۴۱شمسی)،خانم جیمز پاور با بهره گیری از هیپنوتیزم (ارتباط باروح چارلزدیکنر)توانست کتاب بنویسد(این افتخاربایدبنام خانم نویسنده ثبت شود واما بنام آقای دیکنز ثبت شده است!
کتابهای «چارلز دیکنز (سال انتشار):«سرود کریسمس»(۱۸۴۳)، «زنگ ها»( ۱۸۴۴)، «جیرجیرک روی اجاق»، (۱۸۴۵)، «نبرد زندگی»(۱۸۴۶) و «مرد جن زده» (۱۸۴۸)
چارلز دیکنز(Charles Dickens).... توماس پی جیمز(James Thomas Power)نوشتن کتاب پس از مرگ.
صد و پنجاه وچهار سال از مرگ محبوب ترین نویسنده انگلیسی، چارلز دیکنز می گذرد. این نویسنده پرکار و محبوب در سن ۵۸ سالگی در ۹ ژوئن ۱۸۷۰، اندکی پس از سکته مغزی - و در اواسط راه نگارش آخرین رمان خود، «رمز و راز ادوین درود» درگذشت. داستان توسعه آن رمان تقریباً به اندازه داستان آن جذاب است.
در سال ۱۸۶۸ و اوایل سال ۱۸۶۹، «چارلزدیکنز» در یک سری «خواندن خداحافظی» به انگلستان، اسکاتلند و ایرلند سفر کرد. پس از ارائه ۷۵ مورد از ۱۰۰ رویداد برنامه ریزی شده، نویسنده در ۱۸ آوریل ۱۸۶۹ در چستر دچار سکته مغزی شد.
به او توصیه شد که به سفر خود پایان دهد، به لندن بازگشت و کار بر روی یک داستان معلق به نام «معمای ادوین درود» را آغاز کرد. اگرچه وضعیت سلامتی او رو به وخامت گذاشت، اما «چارلزدیکنز» به نوشتن و انتشار قسمتهایی از «رُمان» ادامه داد و گهگاه در لندن ظاهر شد.
یک سال بعد، در ۸ ژوئن ۱۸۷۰، پس از یک روز کامل در خانه نوشتن «ادوین درود»، «چارلزدیکنز» دوباره دچار سکته مغزی شد. و روز بعد درگذشت.
به طرز گیج کننده ای، راه حل معمای او با او از بین رفت.
«چارلزدیکنز» تنها شش قسمت از دوازده قسمت برنامه ریزی شده درود را تکمیل کرده بود و هیچ طرح کلی یا طرح دقیقی برای باقی داستان خود باقی نگذاشته بود. خوانندگان و منتقدانی که این داستان را در انتشار سریال آن دنبال کرده بودند، موکول شدند تا خودشان مشکل را حل کنند.
چندین نویسنده مدبر دقیقاً این کار را انجام دادند و در عرض سه سال، سه نسخه "تکمیل" جداگانه منتشر شد - همه در ایالات متحده، یکی از این نویسندگان،
چاپگر ورمونتی به نام «توماس پاور جیمز»(Thomas Power James) ادعا کرد که روح «چارلز دیکنز» را هدایت کرده است و ۱۸۷۳ را ساخته است. رمان به معنای واقعی کلمه "روح نوشته شده" است.
چندین نسخه صحنه نیز ظاهر شد، اما موفق ترین آنها بیش از یک قرن پس از کشیدن آخرین نفس دیکنز ساخته شد.
در سال ۱۹۸۵، اقتباسی موزیکال از رمز و راز«ادوین درود» با کتاب، موسیقی و اشعار «روپرت هولمز»، نام«برادوی طوفانی» را به خود اختصاص داد و برنده پنج «جایزه تونی» در سال ۱۸۶ شد، از جمله بهترین موزیکال، بهترین کتاب و بهترین موسیقی. این موزیکال که بهعنوان نمایشی در یک نمایش ارائه شد، یک دستگاه قاببندی جدید را اضافه کرد: «موزیک هال رویال»، یک شرکت تئاتر ویکتوریایی لذتبخش، رمز و راز غمانگیز دیکنز را به تماشاچیان زندهی جنجالی ارائه میکند.
این نمایش که توسط یک بازیگر جذاب به نام رئیس میزبانی میشود، تا لحظهای در مرحله دوم که درست در وسط یک شماره موزیکال، اجراکنندگان و ارکستر ناگهان متوقف میشوند، در امتداد شنا زمزمه میکند. در حالی که اعضای ارکستر دیوانه وار موسیقی خود را با انگشت شست دنبال می کنند و بازیگران با درماندگی به اطراف نگاه می کنند، رئیس جلو می رود و می گوید: "خانم ها و آقایان، در این نقطه از داستان ما بود که آقای «چارلز دیکنز» قلم خود را برای همیشه زمین گذاشت."
«چارلز دیکنز» نویسنده بریتانیایی هنگام کار بر روی رمان «معمای ادوین درود»(The Mystery of Edwin Drood) درگذشت.
«چارلز دیکنز» به بدترین شکل مانع نویسنده شد. سال ها از زمانی که او در نیمه راه نوشتن «راز ادوین درود»(The Secret of Edwin Drood) قلمش را زمین گذاشته بود، می گذشت.
برخی می گویند که در ناامیدی به یک دستیار نامحتمل روی آورد. مردم از خواندن این که نویسنده بزرگ بریتانیایی سرکارگر چاپخانه مبهم از براتلبورو، ورمونت را برای کمک به تکمیل کار خود انتخاب کرده بود، متحیر شدند.
مجسمه چارلزدیکنز ونل کوچک(در یلادلفیا)پنسیلوانیا
آنها پرسیدند که چرا دیکنز دستیاری را انتخاب می کند که تحصیلات رسمی او در سن ۱۳ سالگی به پایان رسیده باشد، کسی که نه به عنوان یک خواننده شناخته شده است، چه کمتر یک نویسنده.بیشتر به این نکته، آنها تعجب کردند، آیا دیکنز برای دو سال نمرده بود؟
اما این دهه ۱۸۷۰ بود و جهان غرب در تیررس معنویت گرایی بود، این باور که مرده ها می توانند و اغلب می توانند با زنده ها ارتباط برقرار کنند. عموم مردم بیش از حد مایل بودند که این ادعا را جدی بگیرند که روح دیکنز می خواهد کاری را که در میانه نوشتن مرده بود به پایان برساند.
بنابراین زمان بندی «توماس پی جیمز»(Thomas P. James) نمی توانست بهتر از این باشد.
«توماس جیمز» که در آن زمان سی و چند ساله بود، به تازگی به «براتلبورو»(شهرستان ویندهام) ایالت ورمانت آمریکا نقل مکان کرده بود تا کار چاپ را انجام دهد. گفته می شود که او اولین بار معنویت گرایی را بلافاصله پس از رسیدن به شهر تجربه کرد.
توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:«جیمز توماس پاور» درسن ۳۵ سالگی این کتاب رانوشته است(درسال ۱۹۳۰).
«توماس جیمز»در اکتبر ۱۸۷۲در یک جلسه در «سالن پانسیون خیابان اوک» که در آن زندگی می کرد شرکت کردند. شاهدان گفتند که در طول جلسه، ارواح تمایل زیادی به جیمز نشان دادند. در یک نقطه، آنها ادعا کردند که «میز» را قبل از اینکه به دامان او واژگون شود، "والس پرشور اتاق" را دیده اند، که در محافل معنویت گرا نشانه ای از «قدرت های ماوراء طبیعی جیمز» بود.
در جلسه شب بعد«توماس جیمز» وارد حالت «خلسه»(هیپنوتیزم) شده و سپس با گرفتن یک مداد، یادداشتی را که توسط «دختر مرده» آن مرد امضا شده بود، خطاب به یکی دیگر از شرکتکنندگان ارسال کرد. جیمز به نوشتن یادداشتهای بیشتری با امضای ساکنان «براتلبورو»که قبل از رسیدن او به شهر «مُرده» بودند، ادامه داد،سپس دستش یادداشت دیگری را بیرون آورد. این یکی خطاب به خودش بود و درخواست ملاقات خصوصی کرد. امضای آن «چارلز دیکنز» بود.
توضیح مدیریت سایت- پیراسته فر:خانم «توماس پاور جیمز»۲۵ سال بعدازمرگ «چارلز دیکنز»متولدشده است.
«توماس جیمز پاور»(متوفی ۲۷ مارس ۱۹۶۲)یعنی ۰۷ فروردین ۱۳۴۱،آقای «چارلز دیکنز»(متوفی ۹ ژوئن ۱۸۷۰)یعنی ۱۹ خرداد ۱۲۴۹
«چارلز دیکنز» (۱۸۱۲-۱۸۷۰) در طول زندگی خود به آن شهرتی دست یافت که امروزه تنها به ستاره های بین المللی سینما اعطا می شود. این وضعیت با انتشار سرود کریسمس، یکی از محبوبترین داستانهای تعطیلات تمام دوران - و یکی از بزرگترین دست نوشتههای ادبی مورگان، تضمین شد. موفقیت فوری آن در سال ۱۸۴۳ منجر به تولید چهار رمان کریسمس به همان اندازه محبوب در چند سال شد. با منجنیق کردن نویسنده از مطالعه خود و به مدار خواندن در سال ۱۸۵۳، محبوبیت جهانی آن نیز پیامدهای عمده ای برای دیکنز داشت.
پنج نسخه خطی کتاب های «چارلز دیکنز» و «روح کریسمس»
چارلز دیکنز و روح کریسمس، برای اولین بار، هر پنج نسخه خطی کتاب های کریسمس دیکنز را گردآوری می کند: «سرود کریسمس»(۱۸۴۳)، «زنگ ها» (۱۸۴۴)، «جیرجیرک روی اجاق» (۱۱۸۴۵)، نبرد زندگی (۱۸۴۶) و «مرد جن زده» (۱۸۴۸) - برای کشف پیدایش، ترکیب، انتشار، و استقبال از سرود کریسمس، و تأثیر آن بر زندگی دیکنز. این نمایشگاه به بررسی منابع شخصی و سیاسی-اجتماعی الهام سرود کریسمس، روش آهنگسازی دیکنز و انگیزههای نوشتن یکی از معروفترین، ماندگارترین و گستردهترین داستانها در تمام ادبیات میپردازد.
توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:نویسندگی بعدازمرگ را دراین لینگ بخوانید: